تهران رو دوست داشتم؛ حالا بی احساسم
آب و هواش انگار آلوده ی درده
چشاش هم از گریه بی تو ورم کرده
تو کوچه هاش دیگه اون حس زیباش نیست
وقتی که تو نیستی هیچی سرجاش نیست
♫♫♫
یه شهرو بردی تو از وقتی که رفتی
تهران تو رو گم کرد
من بی تو خوشبختی
♫♫♫
نفس کشید تهران یه عمر نفس هاتو
ببین بی تو مرده؛
اون زنده بود با تو
جلوی آینه همش دقیقه ها رو می شمرم
داره از راه می رسه لحظه ی عاشق شدنم
اون لباس آبی رو که دوست داری تن می کنم
عطری که خوشت می یادو میزنم به پیرهنم
اضطرابم
بیخودی نیست
چون قراره بازم عشقمو ببینم
با یه لبخند
آروم آروم
دستامو بگیره و پیشش بشینم
قدمام کوتاهو
نفسام سنگینه
تو بهم نزدیکی
پس دلیلش اینه!
تو یه روز برفی
منتظر می شینم
ولی از پشت سر
سایه تو می بینم
درست جلو در همون کافه که نورش کمه!
هنوز همون گوشواره که بهم دادی گوشمه
زل می زنی تو چشممو بهت می گم از خودم
مثل قدیما با یه بار دیدنت عاشق شدم
مثل قدیما با یه بار دیدنت عاشق شدم
پیشمی و از تماشای چشات سیر نمی شم
نمی تونم که ازت دل بکنم حتی یه روز!
ولی این خیلی عجیبه مثل اولین قرار
به خدا دل تو دلم نیست واسه دیدنت هنوز!
اضطرابم
بیخودی نیست
چون قراره بازم عشقمو ببینم
با یه لبخند
آروم آروم
دستامو بگیره و پیشش بشینم
تابستون کوتاهه و
من و تو می تونیم پیش هم بمونیم
دوستای صمیمی
گل های قدیمی.
این همه روز میگذره زود
دور همیم این همه دوست.
عاشق اینم که همش به ساعتم نگاه کنم
قلبمو بی قرار تو ، لحظه رو چشم به راه کنم
برای اینکه برسی فقط خدا خدا کنم
من که دارم حس میکنم
خودمو تو ثانیه هات
دلم واست تنگ شده بود
واسه خودت
واسه هوات
خیلـــــــــــــــــی زیاد دوستت دارم
دوستت دارم ؛ بیشتر از هرچی که هست
زمستونم دوستت داره ! چون سر راهتو نبست !!!
درباره این سایت